«تنبور» قدیمیترین ساز زهی ایرانی است که نامَش در افسانههای کهن فارسی آمده. مرد یا زنی که رایحه تنبور را به تن میکند، شخصیتی پیچیده دارد. حالات عرفانی، یکی از جدانشدنیترین بخشهای شخصیت اوست و به صورت معجزه آسایی با نوای خوش به حرکت در میآید. چنین فردی میتواند قلب و ذهن مخاطب را درون وجودَش حبس کند و تا ابد در خاطرهها ماندگار بماند.
نتهای ادوپرفیوم تصنیف تنبور آرتیبل
- رایحه ابتدایی: گل سرخ، شکوفه پرتقال، یاس
- رایحه میانی: نعناع
- رایحه پایانی: مشک، وانیل
