«راند سول» مالاوی از زنی فرهیخته، برجسته و محترم سخن میگوید. او شادمانی و نشاط درونیاش را با نتهای انگور سیاه و گلابی به دنیای بیرون منتقل میکند و با لطافت و تأملی عاقلانه، محدودیتها را کنار میزند تا بتواند آزادانهتر حرکت کند. سایه این زن با آکوردهای زنبق و شکوفه پرتقال، روی زمین پهن میشود، و بقچههای کوچک آرامش به تدریج درون این گستره، پیچیده میشوند؛ تا او نرسیده به رایحه پایانیاش آنها را پیشکش کند. سرانجام این زن حسی روشن برای بیانِ خودِ واقعیاش جا میگذارد.
نتهای ادوپرفیوم راند سول مالاوی